Mijn reis naar El Salvador: mogelijk door Lightning
Voet zetten op El Salvadoraanse bodem is iets wat ik wilde doen sinds 7 september vorig jaar, de dag dat dit Midden-Amerikaanse land als eerste ter wereld Bitcoin aannam als wettig betaalmiddel.
Afgelopen week heb ik mijn plan dan eindelijk gerealiseerd.
Ik zal een reeks artikelen schrijven over mijn ervaring, mijn gedachten over dit Bitcoin-experiment en wat het betekent voor de toekomst van zowel El Salvador als andere soevereine staten. Voor nu wil ik het echter even hebben over datgene dat het allemaal mogelijk heeft gemaakt: het Lightning-netwerk.
Lightning
Ik landde om 2 uur lokale tijd op de internationale luchthaven van El Salvador. Omdat ik me op 50 km afstand van mijn accommodatie in de stad San Salvador bevond, met bussen die niet tot zo laat reden, moest ik een taxi nemen.
Bijna een uur later was ik op mijn bestemming. De rit kostte $30. Het toeval wilde dat ik maar twee biljetten van 20 dollar bij me had en de chauffeur had geen kleingeld. Dus, Bitcoin was een logische oplossing vanuit praktisch oogpunt, ook afgezien van mijn brandende verlangen om mijn allereerste echte transactie te doen met het magische internetgeld waar ik de afgelopen jaren zoveel over heb geschreven en gelezen.
Mijn chauffeur haalde zijn Lightning-wallet tevoorschijn, ik scande de QR-code en – zomaar – was het gedaan. $30, of 130.000 satoshis.
Lightning is efficiënt
Voor degenen die het niet kennen, het Lightning Network is in wezen een off-chain oplossing voor de schaalbaarheidsproblemen van Bitcoin. Het versnelt de verwerkingstijden van transacties en verlaagt de kosten, waardoor het praktischer wordt. Een diepe duik op Lightning houden we nog even tegoed, maar voor nu is dat de elevator pitch.
Als experiment heb ik ook geprobeerd de betaling naar de taxichauffeur op de chain te sturen. Dat wil zeggen, een standaard on-chain Bitcoin-transactie, in plaats van het Lightning Network. Een melding op mijn wallet liet me weten dat het binnen de komende drie uur zou worden bevestigd. Aangezien ik in de vroege ochtenduren op de passagiersstoel van een taxi zat, was dit natuurlijk totaal onhaalbaar. Ik weet niet zeker of de chauffeur daar graag tot 5 uur ’s ochtends bij me zou hebben gezeten om ervoor te zorgen dat de betaling arriveerde.
Lightning werkte echter onmiddellijk. Het deed me denken aan het gebruik van Revolut – de betalingsapp waarmee je direct geld naar andere Revolut-gebruikers kunt sturen. Eerder dit jaar werd Revolut het best gewaardeerde particuliere bedrijf in het VK, met een geschatte waarde van $33 miljard, en het heeft in een snel tempo gebruikers verzameld. Het is vergelijkbaar met Monzo in het VK, of Venmo in de VS, hoe het directe overboekingen mogelijk maakt.
De ervaring van het verzenden van geld via Lightning lijkt erg op de gebruikerservaring die Revolut en die andere vergelijkbare apps bieden – naadloos, gemakkelijk en efficiënt. Het enige verschil is natuurlijk dat we Bitcoin gebruiken in plaats van fiat-valuta – een puur peer-to-peer-valuta zonder centrale partij. Het voelde surrealistisch, eerlijk gezegd, na al die tijd.
Franchises
Natuurlijk begrijpt niet iedereen Bitcoin. In feite is de pick-up misschien niet zo hoog als je zou verwachten. Mijn ervaring was dat ongeveer 30% tot 35% van de bedrijven en mensen Bitcoin accepteerde in de stad San Salvador.
Franchises en grote bedrijven zullen de virtuele valuta eerder accepteren. Walmart, Subway, grote restaurantketens en dergelijke waren allemaal goed opgezet.
Hieronder zie je een voorbeeld van het bekende automatische bestelsysteem in McDonalds. Ik ging naar binnen om de klassieke Big Mac te bestellen (ik eet ze niet, maar voor het experiment vond ik dat ik het wel moest proberen!). Aan het einde van je bestelling is het enige verschil met elk ander land dat er drie in plaats van twee opties zijn om te betalen: kaart, contant of Bitcoin.
Tik op Bitcoin, er verschijnt een QR-code en daar ga je.
Praten met de lokale bevolking
Toen ik met de lokale bevolking sprak, leek mijn inschatting van 30% van de bedrijven die Bitcoin accepteerden, ook binnen de marge van de ervaring van de lokale bevolking. Een vraag die ik overal stelde waar ik met Bitcoin kon betalen, was hoe vaak consumenten om Bitcoin vroegen. De antwoorden waren extreem laag – meestal 10% of minder, kreeg ik normaal te horen.
De volatiliteit was een veel voorkomende factor die werd genoemd toen ik vroeg waarom mensen aarzelden om Bitcoin uit te geven. Het was inderdaad pas na de release van de Chivo-portemonnee – de door de overheid uitgegeven portemonnee waarmee de meeste bedrijven betalingen accepteren – dat een functie voor automatisch converteren werd geïnstalleerd, waardoor handelaren de Bitcoin die ze van consumenten ontvangen automatisch kunnen converteren naar AMERIKAANSE DOLLAR. Dus aanvankelijk, als iemand Bitcoin accepteerde, moesten ze het ofwel vasthouden en speculeren dat de volatiliteit zou stijgen, of naar een geldautomaat gaan om het als contant geld op te nemen.
Positief was dat bijna iedereen merkte hoe gemakkelijk het was om betalingen met Bitcoin te accepteren – iets wat mij zelf ook verraste, zoals ik hierboven al zei toen ik het gebruiksgemak van Lightning en de Bitcoin-wallets vergeleek met apps zoals Revolut en Monzo.
Ik ben nu inderdaad optimistischer dat Bitcoin inderdaad als ruilmiddel kan worden gebruikt. De belangrijke functie voor automatisch converteren naar USD maakt dit mogelijk, omdat het onrealistisch is om verkopers of consumenten te dwingen te speculeren op Bitcoin als ze dat niet willen. En met deze functie die nu beschikbaar is, is er echt niets op technisch gebied dat bedrijven en consumenten ervan weerhoudt om in Bitcoin te betalen (of betalingen te accepteren).
Opleiding
Hoewel er niets technisch is dat het gebruik van Bitcoin tegenhoudt, is er nog een andere belangrijke barrière: onderwijs. De realiteit is dat Bitcoin een ongelooflijk complex iets is, iets dat extreem veel tijd kost om iemands hoofd om zich heen te wikkelen – zelfs in ontwikkelde landen waar iedereen de eindeloze bronnen van YouTube en internet binnen handbereik heeft om te leren over dit onderwerp.
Dit wordt nog verergerd als we denken aan normale mensen zonder financiële achtergrond die geen diepgaande kennis hebben van monetair beleid. Het is onrealistisch om te verwachten dat normale mensen een actief zien waarvan de prijs enorm volatiel is en verwachten dat ze er onmiddellijk naar toe zullen trekken.
Wat me vooral opviel was het gebrek aan begrip. Het is gemakkelijk om te vergeten dat president Bukele plotseling aankondigde dat Bitcoin een wettig betaalmiddel zou zijn. Vorig jaar op de Bitcoin-conferentie in Miami, bracht Bukele dit nieuws heel abrupt. De bevolking van El Salvador kreeg ook geen waarschuwing vooraf, het schokte hen net zoveel als het mij en jou schokte.
Waar je dit ook leest, bedenk wat er zou gebeuren als je president Bitcoin plotseling als wettig betaalmiddel zou verklaren, zonder enige inbreng van de mensen, stem of onderwijs vooraf. Vermoedelijk heb je, gezien je dit leest, meer kennis dan de gemiddelde persoon over Bitcoin, maar er is ongetwijfeld nog steeds een enorm deel van de bevolking van je land dat geen idee heeft hoe het werkt.
In El Salvador is dat niet anders.
Houd Dan’s volgende stukken over El Salvador in de gaten, waar hij dieper ingaat op het Bitcoin-experiment. Hij zal de politiek van het land beoordelen en hoe Bitcoin is aangetrokken, de controversiële vulkaanobligaties die president Bukele lanceert, het voorgestelde Bitcoin City-project, macro-implicaties van de staat die Bitcoin op hun balans houdt , en meer.
Het bericht Mijn reis naar El Salvador: mogelijk door Lightning verscheen eerst op Invezz.